Operacja Cisza

Szpital powstał w latach 1837 - 1839, mieszcząc w pierwotnym kształcie 30 łóżek szpitalnych.
Stało się to za sprawą Rady Szczegółowej Opiekuńczej, która w 1835 r. podjęła decyzję o budowie szpitala, uznając za najlepszą lokalizację teren przy zbiegu ówczesnych ulic Strzałkowskiej i Długiej.
Uroczyste otwarcie budynku szpitala nastąpiło w dniu 7 lipca 1839 roku.
Aby do tego momentu mogło dojść, należało pozyskać określone fundusze na budowę szpitala i tutaj ogromną ofiarnością wykazało się społeczeństwo Radomska, które pozytywnie odpowiedziało na wystosowany apel prezesa Rady Szczegółowej Opiekuńczej.
Znaczniejsze wydarzenia w dziejach szpitala, to lata dwudzieste ubiegłego stulecia, kiedy to został przeprowadzony generalny remont, tak zewnętrzny jak i wewnętrzny, połączony z modernizacją. Nie poprzestano tylko na pracach, dokonano również uzupełnienia sprzętu i narzędzi medycznych oraz sprzętu diagnostycznego w postaci aparatu rtg.


W okresie II wojny światowej szpital pozostawał pod zarządem niemieckim, co nie przeszkadzało, mimo narażania życia, wielu lekarzom i pielęgniarkom zatrudnionym w szpitalu, utrzymywać kontakty i pomagać rannym partyzantom, udzielając im pomocy zarówno w szpitalu, jak i lesie.


Po zakończeniu wojny w szpitalu następują kolejne fazy rozwoju i to w zakresie świadczonych usług medycznych, jak i infrastruktury technicznej. Przybywa także wykwalifikowanej kadry medycznej.


Powstają kolejno oddziały : dziecięcy, noworodkowy, zakaźny, gruźliczy.


W 1957 r. uruchomiony zostaje specjalistyczny oddział laryngologiczny, następnie reumatologiczny w randze oddziału wojewódzkiego.


W 1972 r. powstaje oddział kardiologiczny, a wraz z rozwojem, zostaje wyodrębniony strukturalnie oddział anestezjologii i intensywnej terapii.


Obecnie po tym obiekcie nie ma już śladu a w jego miejscu powstaje... galeria handlowa.