Elektrownia fabryczna zakładów Scheiblera

Elektrownię zbudowano w 1910 roku według projektu inżyniera Alfreda Frischa, który pracował dla zakładów Scheiblera. Z początku elektrownia zasilała w prąd imperium Karola Scheiblera, potem połączone na początku II RP zakłady Karola Scheiblera i Ludwika Grohmana, a w PRL zakłady bawełniane "Uniontex". Elektrownia działała do końca 2006 roku

Miejsce świetnie zachowane- pierwszy w Łodzi wylany żelbetowy strop, suwnica, turbiny, kute balustrady... Można tak wymieniać godzinami. Ogólnie miejsce coraz bardziej popada w ruinę. Cyklicznie zdarzają się większe imprezy typu Fashion Week itp. Częściej zaś zaglądają tu osoby związane z tematyką opuszczonych miejsc. Na uwagę zasługują również ściany, wyłożone zdobionymi kafelkami, i witraże w okach-rzecz niespotykana w obiektach przemysłowych.

Jako ciekawostkę mogę dodać że jesienią 2013 roku Jerzy Stuhr kręcił sceny do filmu "Obywatel", w którym jego syn Maciej Stuhr przemawiał na wiecu do robotników.

Podłódzka "kolekcja"

Na niewielkiej wsi pod Aleksandrowem Łódzkim znajduje się działka, pojazdy które tam "zaparkowały" powolnie dogorywają pod chmurką.

Można to nazwać jednym z wielu cmentarzy polskiej motoryzacji, gdyż na działce znajdują się wyłącznie samochody wyprodukowane w naszym kraju za czasów PRL-u, nie licząc pojazdów budowlanych.

Tor wyścigów konnych

Tor Wyścigów Konnych w Rudzie Pabianickiej powstał w 1907 roku z inicjatywy inżyniera Wiesława Gierlicza, dyrektora Łódzkich Wąskotorowych Elektrycznych Kolejek Dojazdowych (dziś powiedzielibyśmy po prostu: tramwajów).

Już od 1902 roku odbywały się tutaj zawody jeździeckie.
Do hipodromu doprowadzono nawet tory tramwajowe (od linii Łódź - Pabianice).

Odbywały się tu nie tylko zawody jeździeckie i pokazy konne, ale także pokazy lotnicze (pierwszy odbył się w 1912). Po I wojnie światowej organizowanie wyścigów wznowiono dopiero w 1926, natomiast po II wojnie światowej nie uruchomiono ponownie toru, stajnie zaadaptowano na mieszkania, a na tetrach toru urządzono szkółkę leśną... dlatego tez jak obejrzycie zdjęcia satelitarne w miejscu hipodromu zobaczycie interesującą mozaikę zagajników.

O historii tego miejsca świadczą również nazwy ulic - Wyścigowa czy też Konna.

Powrót do pracy...

Miejsce, w którym miałem przyjemność pracować...


Fabryka została wzniesiona w roku 1885 dla Towarzystwa Akcyjnego Winkler, Gaertner i Borman. Zajmowali się w niej produkcją wyrobów pończoszniczych.

W roku 1919 nowym właścicielem fabryki został żydowski fabrykant Nahum Eitingon. Przeprowadził on kapitalny remont fabryki włącznie z wymianą parku maszynowego.

Produkował w niej wyroby pończosznicze, trykotaże oraz rękawiczki.

Wykaz pracowników z uprawnieniami do obsługi dźwigów towarowo-osobowych ze sterowaniem wewnętrznym. Również jestem na liście...

Dziewiarnia

Stołówka dziewiarni

Wybuch II wojny światowej przerwał działalność fabryki, która została zajęta przez okupanta. Po jej zakończeniu zakład został upaństwowiony i funkcjonował pod nazwą Zakłady Przemysłu Pończoszniczego im. Mariana Buczka "Zenit".

Pod tymi oznaczeniami ustawione były kartony z bodajże roicą (nie pamiętam dokładnej pisowni) 2999 - kol. czarny,0000 - kol biały, 2017 - kol jasny szary itd

Magazyn dziewiarni na drugim piętrze

Wózków na wyrób gotowy może wydawać się dużo ale pamiętam że czasem ich brakowało...

Wrota przez które prowadzona była dostawa do Magazynu Surowców i Materiałów, który znajdował się na końcu wąskiego korytarza za wejściem do szatni. Przeszklone drzwi to portiernia przerobiona z węzła cieplnego...

Na koniec przymulony Pan S. zamknął drzwi na kłódkę i nie było możliwości wydostania się z tego przybytku. Uchylając okno jakoś udało mi się wyjść. Nie sądziłem że jestem na tyle elastyczny żeby wyleźć przez taką szparę...