środa, 21 lutego 2018

Powrót do pracy...




Miejsce, w którym miałem przyjemność pracować...


Fabryka została wzniesiona w roku 1885 dla Towarzystwa Akcyjnego Winkler, Gaertner i Borman. Zajmowali się w niej produkcją wyrobów pończoszniczych.








W roku 1919 nowym właścicielem fabryki został żydowski fabrykant Nahum Eitingon. Przeprowadził on kapitalny remont fabryki włącznie z wymianą parku maszynowego.

Produkował w niej wyroby pończosznicze, trykotaże oraz rękawiczki.









Wykaz pracowników z uprawnieniami do obsługi dźwigów towarowo-osobowych ze sterowaniem wewnętrznym. Również jestem na liście...

Dziewiarnia


Stołówka dziewiarni








Wybuch II wojny światowej przerwał działalność fabryki, która została zajęta przez okupanta. Po jej zakończeniu zakład został upaństwowiony i funkcjonował pod nazwą Zakłady Przemysłu Pończoszniczego im. Mariana Buczka "Zenit".
















Pod tymi oznaczeniami ustawione były kartony z bodajże roicą (nie pamiętam dokładnej pisowni) 2999 - kol. czarny,0000 - kol biały, 2017 - kol jasny szary itd






Magazyn dziewiarni na drugim piętrze

Wózków na wyrób gotowy może wydawać się dużo ale pamiętam że czasem ich brakowało...
















Wrota przez które prowadzona była dostawa do Magazynu Surowców i Materiałów, który znajdował się na końcu wąskiego korytarza za wejściem do szatni. Przeszklone drzwi to portiernia przerobiona z węzła cieplnego...

Na koniec przymulony Pan S. zamknął drzwi na kłódkę i nie było możliwości wydostania się z tego przybytku. Uchylając okno jakoś udało mi się wyjść. Nie sądziłem że jestem na tyle elastyczny żeby wyleźć przez taką szparę...




Brak komentarzy:

Prześlij komentarz